Onlar çıkar çıkmaz da pusuda bekleyen sorgucular koro halinde başlıyor: “Projelerini söyle!”

Bu öyle bir zulüm ki sormayın gitsin. Kendi doğrularını dünyanın tek doğrusu sanan gazeteciler, her biri doktora derecesinde konun uzmanı olan dernek, oda yöneticileri, kahvede her Allahın günü hükümet kurup, hükümet düşüren zevat korku filmi gibi yineliyor: “Projelerini söyle”

Ve adaylar başlıyorlar atmaya. Altyapı, üstyapı, ortayapı, ulaşım, otopark, yeşil alan hepsini bir nefeste sıralıyorlar. Ulaşım, otopark sorunu bitiyor, çocuklar, kadınlar ve gençlerin hepsine birer parmak bal. Kültür kolay, spor dersen zaten başta futbol olmak üzere şart. Ah o imar yok mu, onu anında hizaya çekmek çocuk oyuncağı, bir tane çürük diş kalmayacak, silüet dersen zaten en önemlisi.

Usulsüzlük, usulüne uygun yamukluk, yolluluk, yolsuzluk, israf, başıbozukluk, tembellik, bankamatiklik, avanta, lavanta, yiyicilik, lüpçülük, kayırmacılık, ayırmacılık hepsine son.

Vay canına derler adama. Sorana da, söyleyene de.

Belediye başkanı dese bir derece, belediyeyi biliyor, bütçe, yetki, insan kaynağı, para kaynağı az çok fikir sahibi olmuş. Onun  proje söylemesine bile gerek yok. Zaten “Usulsüzlük, usulüne uygun yamukluk, yolluluk, yolsuzluk, israf, başıbozukluk, tembellik, bankamatiklik, avanta, lavanta, yiyicilik, lüpçülük, kayırmacılık, ayırmacılık” varsa devam edecektir, yoksa yine olmayacak demektir. Altyapı, üstyapı, ulaşım, kültür, imar ne dese boş,” ayinesi iştir kişinin lafa bakılmaz” diye bir özlü deyiş var. Ne yaptıysa devam edecektir, iyiyse iyi, kötüyse kötü.

Diğer adaylar ne yapsın? Ya partisinden eline verilen tek tip programı anlatacak, ya da kamuoyunda sorun olarak konuşulan ne varsa ben çözeceğim diye atlayacak. Ve başlayacak süslü sözlerle, renkli resimlerle vaatlere. Ve sonra o verilen sözlerin büyük bir çoğunluğu gerçekleşmeyecek.

Kişilerin projeleri olmaz, hayalleri ve buna bağlı hedefleri olur. Hayallerin projeye dönüşmesi ciddi bir uzmanlık işidir, proje ekipleri tarafından hazırlanır ve uygulamaya konulur. Projenin bütçesi, insan kaynağı, yasal dayanağı ve süresi olur. Bu nedenle seçim kampanyasını yürütenler ve parti yöneticilerinin uydurdukları vaatlere proje denmez.

Bu yüzden adaylara hayallerini sorun, sorun ki yalan söylemek zorunda kalmasınlar. Hayallerin de bir bölümü siyasi görüşle ilgilidir, böylece neden bir partinin adayı olduklarını, neden başka partide olmadıklarını da anlamış olalım.

Şunu bilin ki bir sonraki seçim döneminde de:

* Raylı ulaşım yapacağız diye vaat edilecek…

* Altyapı sorunu üzerine nutuklar atılacak…

* Kent merkezine otopark yapılamayacak, yapılsa da sorunu çözmeyecek…

* İmar sorunları, yanlış kararlar bitmeyecek, itiş kakış devam edecek…

Ancak en önemli sorun olan istihdam tanıdık, eş dost, çocuk, akraba, yakın, hemşeri işe yerleştirilerek çözülecek. Yardımlar hak edenlere değil, yandaşlara pay edilecek. Bu sözünü ettiğim yardımlar kenar mahallede ihtiyaç sahiplerine dağıtılan yardımlar değil elbette. Bu başkanların çevresine kümelenen, belli konularda uzmanlaşmış, siyasetten başka sığınacak limanı olmayan, çıkar dışında hiçbir değeri kalmamış kişilerden söz ediyorum. Karamsarlık mı diye değerlendirmeyin bunlar deneyimle öğrenilmiş gerçekler.

Ya da benim dediklerimi boşverin, proje sorun adaylara, onlar da size masal anlatsınlar. İyi uykular çocuklar…